 |
| അർജ്ജുൻ ബാലകൃഷ്ണന്‍ |
ഇരുട്ട്‌ കട്ട പിടിച്ച ഇടനാഴിയിലൂടെ
എന്റെ പ്രണയം ഓടിയകലുന്നു
നോക്കി നോക്കി അട്ടഹസിക്കുന്നു
ചുളിഞ്ഞ നെറ്റിയാലെന്റെ
സർഗ്ഗസൃഷ്ടിയെ പരിഹസിക്കുന്നു
എന്നിലെ ഞാനെന്ന ദുഷിപ്പിനെയുണർത്തുന്നു
ചന്ദനവും കറുകയും ഇപ്പോഴെന്നെ മണക്കുന്നു
ഒരു തീനാളത്തിന്റെ തീവ്രതയിൽ
എന്റെ വ്യക്തിത്വം പുകയുന്നു
ചെളി നിറഞ്ഞ മൺപാതയിലൂടെ ഓടിയകലുമ്പോൾ
എന്റെ കാൽപ്പാടുകളിൽ രക്തക്കറ മാത്രം
ആരും പിൻതുടരരുത്‌; ചെന്നായ്ക്കൾക്കു സ്വാഗതം
