 |
| പി.കൃഷ്ണന്‍ നമ്പ്യാര്‍ |
എന്തിനു, നിര്‍ദ്ദയം , 'നല്ല'യല്‍ക്കാരനും
ബന്ധുവും സ്വന്തവുമായോരും പച്ചയായ്
ഭോഗച്ചരക്കായി കാണുന്നു നാരിയെ ?
എന്തിനീ ക്രുരത, എന്തിനീ പീoനം ?
കൊച്ചു കൊച്ചായവള്‍, കൊച്ചനിയത്തിയും
കൊച്ചേച്ചിയും നല്ലോരച്ചിയുമാകുവോള്‍
കൊച്ചമ്മയാകുവോള്‍ അച്ചമ്മയാകുവോള്‍
മെച്ചമാം ചേര്‍ച്ചതന്നൊച്ചയുമാകുവോള്‍ ;
ചപ്പാത്തി തേച്ചു പരത്തും കരങ്ങളാല്‍
ചപ്പാത്തി ചുട്ടു ചുവന്ന കരങ്ങളാല്‍
ചപ്പാത്തിയും ചോറുമേറെ വിളമ്പുവോള്‍
കപ്പയും മീനും 'രുചിയും' വിളമ്പുവോള്‍ ;
ഭാഷയും ഭാവവും ഭേഷായ് പഠിപ്പിച്ചു
ഭാവിയേകും സ്നേഹദേവതതാനവള്‍.
. .
. .
ഹിംസകളെത്ര സഹിച്ചവളാണവള്‍ !
ജീവിതപ്പാതിയു മേറെയുമാണവള്‍
ജീവിക്കാന്‍ പാടു പെടുന്നുമുണ്ടെത്രയോ
ഭൂമിയോളം ക്ഷമയുള്ളവളാണവള്‍
ഭൂമിതന്‍ പാതിക്കുമര്‍ഹയുമാണവള്‍........
എന്നിട്ടുമെന്തിനീ ക്രുരത? ഉണ്ണാതെ
ഉണ്ണിക്കും പെണ്ണിനെ മണ്ണിട്ടുമുടുന്നു !
ജീവിതം, വാനരര്‍ പൂമാലയെന്നപോല്‍,
ജ്ഞാനമൊട്ടില്ലാതെ പിച്ചിയെറിയുന്നോ ?
പാണികളാലെ മുഖവുമ്മാറുമൊക്കെ
പൊത്താന്‍ വിധിക്കുന്ന കാട്ടാളരേ, ഓര്‍ക്കു
നിങ്ങള്‍ കഴുത്തു കടിച്ചു കുടയുന്ന
ജന്മങ്ങള്‍ വീഴ്ത്തും നിണ മോഴുകുന്നിങ്ങു!
ആണുങ്ങളാഭാസരെന്നു വരുത്തുന്ന
നാണമില്ലാത്ത നരജന്തു നീചരേ,
ഈ നിണവാര്‍ച്ചയ്ക്കൊരുത്തരം കാണാ-
തിരിക്കുമോ കാലം ? കരിക്കുകീദുഷ്ടരേ !
എന്തിനു, നിര്‍ദ്ദയം , 'നല്ല'യല്‍ക്കാരനും
ബന്ധുവും സ്വന്തവുമായോരും പച്ചയായ്
ഭോഗച്ചരക്കായി കാണുന്നു നാരിയെ ?
എന്തിനീ പീഡനം ? നീറുന്നു നാരികള്‍ !
